Makala imeandikwa na John Piper
Mwanzilishi na Mwalimu, desiringGod.org
Mara nyingi nimesema, "Vitabu haviwabadilishi watu, aya hufanya hivyo- wakati mwingine sentensi."
Hii inaweza isiwe sawa kwa vitabu, kwa kuwa aya hutufikia kupitia vitabu, na mara nyingi hupata uwezo wao wa kipekee kwa sababu ya muktadha uliopo kwenye kitabu. Lakini hoja inasalia: Sentensi moja au fungu moja linaweza kukaa akilini mwetu sana hivi kwamba matokeo yake ni makubwa sana wakati mambo mengine yote yamesahauliwa.
Inaweza kuwa muhimu kuelezea hili kwa kutumia vitabu viwili vya Jonathan Edwards ambavyo vimenishawishi zaidi. Hapa kuna aya na masomo muhimu kutoka kwenye vitabu hivi. Mengi ya yaliyosalia nimeyasahau kwa muda mrefu (lakini ni nani anayejua kilichosalia kwenye fahamu na kina athari kubwa?).
Sentensi moja inaweza kuwa na athari kubwa akilini mwetu hata baada ya mambo mengine kusahauliwa.
Nje ya Biblia hiki kinaweza kuwa kitabu chenye ushawishi zaidi ambacho nimewahi kusoma. Ushawishi wake haukuweza kutenganishwa na uhamishaji wake katika mtaala wa Umoja wa Biblia katika kozi iliyofundishwa na Daniel Fuller katika seminari. Kuna kweli mbili kuu ambazo zilitatuliwa kwa ajili yangu. Kwanza:
Yote ambayo yamesemwa katika Maandiko kama mwisho mkuu wa kazi za Mungu yamejumuishwa katika kifungu hichi cha maneno, utukufu wa Mungu. (Yale, Vol. 8 , uk. 526)
Kitabu hiki kilikuwa ni mfululizo wa Maandiko yanayoonyesha imani moja yenye ushawishi mkubwa maishani mwangu: Mungu hufanya kila kitu kwa ajili ya utukufu wake. Kisha ukaja mfuatano wake wa kubadilisha maisha:
Kiumbe akimjua, kumstahi, kumpenda, kushangilia ndani ya, na kumsifu Mungu, utukufu wa Mungu unaonyeshwa na kutambuliwa; utimilifu wake unapokelewa na kurudishwa. Hapa kuna udhihirisho na urudisho. Utiifu huo huangaza juu na ndani ya kiumbe, na huonyeshwa tena kwa mwanga. Miale ya utukufu inatoka kwa Mungu, na ni kitu cha Mungu, na inarudishwa tena kwenye asili yake. Kwa hiyo yote ni ya Mungu , na katika Mungu, na kwa Mungu; na Mungu ndiye mwanzo, katikati na mwisho katika jambo hili. (Yale, Vol. 8 , uk. 531)
Hii ilikua ni nzuri kwangu. Ilikuwa ni picha kubwa ya ukuu wa Mungu. Athari hiyo iliongezwa na uhakika wa kwamba mstari wa mwisho ni mwangwi wa wazi wa Warumi 11:36 : “Vitu vyote vyatoka kwake na viko kwake na kwa ajili yake. Atukuzwe milele. Amina.”
Lakini ushawishi mkuu wa kubadilisha maisha ulikuwa kwenye sentensi: “Kiumbe akimjua, kumstahi, kumpenda, kushangilia ndani ya, na kumsifu Mungu, utukufu wa Mungu unaonyeshwa na kutambuliwa.” Na hasa zaidi: “Katika kushangilia kwa viumbe katika Mungu, utukufu wa Mungu unadhihirika.” Utukufu wa Mungu unadhihirika mimi nikiwa na furaha ndani yake. Au kama Edwards alivyosema kabla: “Furaha ya kiumbe imo katika kushangilia katika Mungu, kwa hili Mungu hutukuzwa na kuinuliwa” (Yale, Vol. 8 , p. 442.) Ikiwa kutokuwa na furaha kuu katika Mungu kunamaanisha kumuibia utukufu wake, kila kitu kinabadilika.
Huo umekuwa ujumbe mkuu maishani mwangu:
Mungu hutukuzwa zaidi ndani yetu tunaporidhika zaidi ndani yake.
2. Uhuru wa Kuchagua [Hiari]
Hiki kilikuwa kitabu cha kusisimua. Upeo na ukali wa hoja yake ulikifanya kuwa moja ya vitabu vigumu sana nilivyowahi kusoma. David Wells anakiita kitabu muhimu sana: Jinsi unavyohukumu hoja hii itaamua wapi maji yote ya maisha yako yatatiririka. Uamuzi wangu ulikuwa: yenye ushawishi usiopingwa . Sentensi ya muhtasari isiyoweza kusahaulika ni hii:
Serikali ya Mungu ya kiadili juu ya binadamu, akiwatendea kama mawakala wa kiadili, akiwafanya walengwa wa amri zake, mashauri, miito, maonyo, maelezo, ahadi, vitisho, thawabu na adhabu, haikinzani uwezo wake wa kuamua wa matukio yote, ya kila tukio, fadhili, katika ulimwengu wote mzima, katika maongozi yake; ama kwa ufanisi chanya, au kwa ruhusa. (Yale, Juz. 1, uk. 431)
Mungu hutawala matukio yote ya kila aina, ikiwa ni pamoja na matendo yangu ya hiari, lakini kwa namna ambayo bado ninawajibika kupata thawabu na adhabu. Ukuu wake na uwajibikaji wangu vinaenda sambamba. Athari za hii hoja ni kubwa.
Mojawapo ya maarifa muhimu kwangu katika kufanyia kazi hili ilikuwa tofauti ya Edwards kati ya kutokuwa na uwezo wa asili wa kufanya kitu na kutokuwa na uwezo wa kimaadili wa kufanya jambo fulani. Aya kuu ni hii hapa:
Tunasemekana kuwa kwa kawaida hatuwezi kufanya jambo, ambapo hatuwezi kulifanya ikiwa tunataka, kwa sababu kile kinachojulikana zaidi kama asili hairuhusu, au kwa sababu ya kasoro fulani au kizuizi ambacho ni nje ya hiari; ama katika kitivo cha ufahamu, katiba ya mwili, au vitu vya nje. Kutokuwa na uwezo wa kimaadili haumo katika mojawapo ya mambo haya; lakini ama kwa kukosa mwelekeo; au nguvu ya mwelekeo tofauti; au kutokuwa na nia ya kutosha katika mtazamo, kushawishi na kusisimua tendo la hiari, au nguvu ya nia inayoonekana kinyume chake. (Yale, Juz. 1 , uk. 159).
Ikiwa kwa asili hatuwezi kufanya jambo fulani, hatuwajibiki kulifanya (kama kujaribu kutoka kwenye kiti ikiwa tunataka kweli lakini tumefungwa na minyororo juu yake), lakini ikiwa hatuwezi kufanya jambo fulani kimaadili , bado tunaweza kuwajibika kulifanya (kama kujaribu kushika sheria ya Mungu, ingawa hatuwezi kwa sababu tunaichukia). Ufahamu huu ulikuwa muhimu katika kuelewa Warumi 8:7 (“nia ya mwili haiwezi kumtii Mungu”), na 1 Wakorintho 2:14 (“mtu wa tabia ya asili hawezi kuyafahamu mambo ya Roho”).
Ninapotafakari juu ya maisha yangu na pale ambapo nimeweza kuona na kufurahia neno la Mungu, ninatoa shukrani kwa ajili ya sentensi na aya muhimu, na kwa wale watu waliobarikiwa na Mungu walioziandika. Wakati huu, ninamshukuru Mungu kwa ajili ya Jonathan Edwards.
Comments